"เจคอบ" เติบโตมากับเรื่องเล่าประหลาดประกอบภาพถ่ายอันน่ากลัวและดูหลอนของปู่ เรื่องที่ว่าปู่เคยอยู่บ้านอุปถัมภ์เด็กอัศจรรย์ และปัจจุบันมีอสุรกายไล่ล่าหมายเอาชีวิตปู่ "นี่มันเรื่องหลอกเด็กชัดๆ" พ่อ แม่ และเจคอบคิดเช่นนี้ และจากเรื่องเล่าทั้งหลายทั้งปวงทำให้ปู่เป็นเพียงตาแก่เสียสติในสายตาคนในครอบครัว จนกระทั่งวันที่เจคอบเห็นอสุรกายกับตา เขาจึงรู้ว่าปู่ไม่ได้โกหก และถึงได้เข้าใจว่าปู่รู้สึกอย่างไรในวันเวลาที่ไม่มีใครเชื่อในสิ่งที่ตนเห็น เจคอบรู้ซึ้งแล้วว่า สิ่งที่เราไม่เคยประสบกับตัว ไม่ได้แปลว่ามันไม่มีจริง และการนิยามสิ่งนั้นสิ่งนี้ว่าประหลาด ก็ไม่ได้แปลว่าเราปกติเสมอไป!