กลิ่นน้ำหมึกและกลิ่นหอมของกระดาษ... คือกลิ่นที่นางโปรดปรานและหลงใหลแม้ภายนอก ‘เสวียนจี’ จะเป็นเพียงสาวใช้คนหนึ่งในคฤหาสน์สกุลเนี่ย แต่ความพิเศษของนาง การที่นางอ่านออกเขียนได้ก็ทำให้นางกลายเป็นที่สนใจของผู้อื่น

เหตุใดจึงต้องเป็นเช่นนี้นะ ทั้งๆ ที่นางอยากอาศัยอยู่ในที่แห่งนี้อย่างเรียบง่าย เฝ้าดู ‘เขา’ คุณชายสกุลเนี่ยผู้หนึ่งที่นางชื่นชอบอย่างจริงใจอยู่ในมุมของตนเองแท้ๆ ทว่าเขาในยามนี้ก็มิค่อยน่าชื่นชมเช่นในกาลก่อนแล้ว นอกจากเขาจะไม่ได้โลดแล่นอยู่ในวงการการเขียนเช่นแต่ก่อน ยังเจ้าอารมณ์และเก็บตัวยิ่ง