จันทร์เพ็ญเฉิดฉายอยู่เหนือหมู่เมฆทะมึนที่ปกคลุมผืนนภากว้างใหญ่ไว้จนหมดสิ้นแล้ว
แสงจันทร์นวลผ่องอาบไล้ผิวด้านบนของหมู่เมฆทะมึนจนกลายเป็นสีทองหม่น ขณะที่พื้นผิวเมฆด้านล่างกำลังสาดประกายฟ้าแลบและเปล่งเสียงฟ้าร้องจนดังสนั่นก้องไปทั่วบรรณพิภพ จนราวกับว่าผืนฟ้ากำลังพิโรธข่มขวัญเพื่อให้ผู้คนในใต้หล้ายอมสยบอยู่ใต้พลังอำนาจของธรรมชาติ