ก่อนอื่นผมขอแสดงความชื่นชมต่อคุณรมย์วลี ภูรี (สรัลวลัย ปิติคุณพงศ์สุข) ในแนวคิด และการเล็งเห็นถึงความสามารถและคุณค่าของผู้ด้อยโอกาสทางสังคม แต่เขาเหล่านั้นบริบูรณ์ด้วยกำลังใจ ความมุ่งมั่นที่จะเอาชนะความยากลำบากและสิ่งอันเป็นอุปสรรคต่างๆได้อย่างเหลือเชื่อ
มีคำพูดว่า “สิ่งที่คนเราต้องการมากที่สุดก็คือโอกาส” แต่สำหรบคนที่ไม่มีโอกาสเท่าเทียมกับคนทั่วไปนั้น แต่พวกเขาไม่ได้นั่งรอโอกาส แต่กลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม นั่นคือการแสวงหาโอกาส และสร้างโอกาสให้กับตนเอง แม้ว่าบางครั้งจะเป็นเรื่องที่ยากเย็นแสนเข็ญเพียงไรก็ตาม
เรื่องราวของบุคคลต่างๆในหนังสือเล่มนี้ สมควรอย่างยิ่งที่จะได้รับการยกย่อง และเป็นแบบอย่างและกำลังใจแก่คนทั่วไป ที่จะไม่ย่อท้อต่อปัญหาและต่อสู้กับสิ่งเลวร้ายในชีวิตอย่างเข้มแข็ง