วันนี้วันคล้ายวันสถาปนาโรงเรียนผมแหงนหน้ามองป้ายเหนือบานประตูด้วยไม่แน่ใจว่าเดินมาถูกห้องหรือเปล่า‘ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/10’ก็ถูกนี่...ห้องเรียนวันนี้ถูกปรับให้เป็นคาเฟ่อะไรสักอย่างที่ผมไม่แน่ใจเพราะไม่เคยเข้าร่วมประชุมจัดงานสักครั้ง เพื่อนนักเรียนหญิงคุ้นหน้าคุ้นตาแต่งตัวคล้ายสาวใช้ในการ์ตูนเดินกันให้ขวักไขว่คอยบริการขนมและเครื่องดื่มแก่ผู้มาอุดหนุน เสียงพูดคุยปะปนอยู่กับเสียงหัวเราะครึกครื้น ดนตรีจังหวะสนุกสนานดังจากลำโพงหลังห้องยิ่งส่งเสริมให้ผู้คนส่วนใหญ่ในบริเวณนั้นรู้สึกกระฉับกระเฉงผมบิดขี้เกียจ อ้าปากหาวออกมาหวอดใหญ่..ท่าทางผมคงเป็นคนส่วนน้อย