หลายเรื่องในชีวิตของเราอาจทำให้ทดท้อ เหน็ดเหนื่อย หรือเจ็บปวด เราสุขมาก ทุกข์เยอะ กับสิ่งต่าง ๆ ที่ผ่านเข้ามา เรารู้สึกอ่อนล้า ถ้าต้องก้าวขาวิ่งให้เร็วขึ้น เพื่อตามคนอื่นให้ทัน ลองถามตัวเองดูนะว่า จำเป็นไหม ที่ต้องวิ่งให้ไวขนาดนั้น จนสายตาไม่อาจมองเห็นสวนสวย หรือมัวแต่รู้สึกเจ็บป่วยไปกับสายฝน จนลืมมองความสุข เมื่อเห็นสายรุ้งพาดผ่านท้องฟ้า สิ่งสวยงาม แต่เล็กน้อยมากมายที่เราเผลอมองข้าม แท้จริงอาจทำให้เราอมยิ้มได้ และเมื่อเรายิ้มได้ โลกก็จะยิ้มให้เราเสมอ...มีหลายวิธี ที่จะทำให้เรารู้สึกดีขึ้น แต่ทุกวิธีจะไร้ความหมายหากเราไม่หมั่นทำความเข้าใจ หัวใจของเราเอง “ดีกว่ามั้ย...ถ้าจะทำหัวใจให้อมยิ้ม”