เมื่ออายุ 77 ปี อดีตศาสตราจารย์ มอร์รี ชวอตซ์ พบว่าเขาเป็นโรค เอ แอล เอส ที่รู้จักกันในประเทศอังกฤษว่า เป็นโรคเกี่ยวกับประสาทควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อที่ไม่มีทางรักษา อาการจะค่อยๆ รุนแรงขึ้น ทำให้ขยับเขยื้อนทำอะไรไม่ได้ และในที่สุดจะตาย ผู้ป่วยที่ป่วยด้วยโรคเช่นนี้ หรือผู้ป่วยระยะสุดท้ายมักจะถอดใจ แต่มอร์รีกลับยิ้มรับความเจ็บป่วยของตัวเอง และเลือกที่จะมีชีวิตอยู่อย่างเติมเต็มเท่าที่จะทำได้